حق زنان در باروری و انعقاد نطفه در رحم در ازدواج از نظر روایت و هم از منظر حقوق انسانی در عصر کنونی محل بحث و نظر است. بسا یکی از زوجین بعد از ازدواج تمایل و یا عدم تمایل به فرزندآوری، تأخیر، تنظیم و یا تحدید نسل بدون مشورت و هماهنگی از طریق عزل یا یکی از روش‌های متداول امروزی دارد که موجب نزاع در میان زوجین و سبب ایجاد پرونده‌های قطور در مراجع قضایی گاهی نیز به طلاق در میان زوجین منجر خواهد شد. به‌دلیل عدم اهمیت آن در زمان گذشته، فقهای متأخرین در کتاب‌های فقهی باب مستقلی به آن اختصاص نداده‌اند. اما امروزه با پدیده دنیای مجازی، دهکده جهانی و تهاجم رسانه‌های غربی به نادیده گرفتن حق زنان در اسلام، بیان اهمیت موضوع در عصر حاضر ضرورت دارد. این تحقیق با احصا و تحلیل دیدگاه مذاهب چهارگانۀ اهل سنت و امامیه و نظرهای فقهای معاصر فریقین با بررسی ادله عقلی و استنباط از روایات نقلی، درصدد جواب این مسئله است که آیا با ازدواج، حقی برای زن در فرزندآوری ایجاد خواهد شد یا خیر؟ نتیجه تحقیقات نشان می‌دهد که زنان در باروری ذی‌حق‌اند و فرزندآوری حق مشترک بین زوجین است.
