سازه هایی که بر مبنای آیین نامه ها و دستورالعملهای لرزه ای فعلی طراحی می گردند در طول زلزله های بزرگ تغییرشکلهای غیرالاستیک قابل ملاحظه ای را متحمل می گردند. به طور کلی توزیع نیروهای لرزه ای جانبی در دستوالعملهای لرزه ای بر اساس مطالعه پاسخ الاستیک آنها ارائه شده است. تعداد زیادی مطالعه جهت بررسی تاثیر الگوی بارگذاری بر روی عملکرد لرزه ای سازه ها انجام شده است. مطالعات زیادی الگوی بارگذاری بهینه جهت دستیابی به توزیع شکل پذیری یکنواخت در ارتفاع را پیشنهاد داده اند. اما تقریبا در تمام این مطالعات هدف یکنواخت سازی شکل پذیری در ارتفاع بوده است و جنبه های دیگر بهینه سازی عملکرد سازه مورد بررسی قرار نگرفته است. در این مطالعه سازه چند درجه آزادی بصورت برشی در نظر گرفته شده است. مدل سازه ای بر اساس استاندارد 2800 طراحی شده است. سپس عملکرد آن تحت 20 رکورد زلزله بررسی شده است. رکوردهای زلزله به گونه ای مقیاس شده اند که طیف پاسخ شتاب آنها در پریود مورد نظر بر طیف استاندارد 2800 منطبق باشد. در این تحقیق نشان داده شده است که الگوی بارگذاری ارائه شده توسط استاندارد 2800 و یا الگوی بارگذاری یکنواخت مستطیلی منجر به توزیع شکل پذیری غیر یکنواخت در طبقات می گردد. در ادامه با افزایش مقاومت طبقات فوقانی و تحتانی و کاهش مقاومت طبقات میانی، الگوی بارگذاری بهینه جهت یکنواخت نمودن شکل پذیری در طبقات بدست آمد. در این راستا توزیع سختی در ارتفاع نیز بررسی شده است. در گام بعد تاثیر تغییرات توزیع شکل پذیری در ارتفاع بر روی دستیابی به سازه بهینه مورد بررسی قرار می گیرد.
