زمین یکی از منابع مهم و با ارزش است که اکثر فعالیت های انسان به آن وابسته است بنابراین باید برای اهداف مهم و حیاتی در جهت تامین نیازها و منافع عموم جامعه استفاده شود. کاربری زمین نوع استفاده از زمین است و تغییر آن یک امر پویا و پیوسته در حال وقوع و نتیجه تعامل انسان و محیط در جهت تامین خواسته هایش است. پژوهش حاضر دارای رویکرد توصیفی – تبیینی است و از طریق مطالعه اسنادی به بررسی الگوهای تغییرات کاربری زمین در شهری در کشورهای مختلف می پردازد. در نتیجه، این پژوهش با نشان دادن الگویی از تغییرات در سایر کشورها گامی در راستای درک بهتر تغییرات داخلی، برنامه ریزی صحیح و پیش بینی توسعه آینده برای شهرهای ایران بر می دارد.
