زمین یک دارایی با ارزش است که اکثر فعالیت های انسان به آن وابسته است و باید برای اهداف مهم در شهر استفاده شود. کاربری زمین نشان دهنده عملکرد یک شهر و تغییر کاربری یک امر پویا و پیوسته در حال تغییر و نتیجه تعامل انسان و محیط در جهت تامین خواسته هایش است. پژوهش حاضر دارای رویکرد توصیفی – تبیینی است و از طریق مطالعه اسنادی و تحلیل داده های ثانوی به بررسی و تبیین الگوهای تغییرات کاربری زمین و عواملی که باعث این تغییرات در شهرها می شوند، می پردازد. در نتیجه این پژوهش با رسیدن به مجموعه ای از الگوها و عواملی که باعث تغییرات کاربری زمین در شهرها شده اند، در درک تغییرات، برنامه-ریزی صحیح و پیش بینی توسعه آینده شهر موثر خواهد بود.
