ایرج اسدی

جابه‌‌جایی مسکونی درون شهری را می‌‌توان عاملی برای پویایی شهر دانست و یا عاملی برای بر بهم خوردن ارتباطات اجتماعی در محله. به هر حال جابه‌‌جایی‌‌ها به دلایل و انگیزه‌‌های متفاوتی اتفاق می‌‌افتد. دلایلی همچون اتفاقات چرخه زندگی، عوامل مربوط به شغل، عوامل مربوط به مسکن و محیط مسکونی و دسترسی‌‌پذیری و یا ترکیبی از دو یا چند دلیل موجب شکل‌‌گیری جابه‌‌جایی‌‌های مسکونی درون‌‌شهری می‌‌شود. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر مشخصه‌‌های واحد مسکونی و محیط مسکونی بر تمایل به جابه‌‌جایی‌‌های مسکونی درون شهری در شهر بجنورد است. روش تحقیق توصیفی– تبیینی بوده و داده‌‌های مورد نیاز به روش پیمایشی گردآوری شده و با استفاده از روش‌‌های آماری تحلیل عاملی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. ابتدا تعداد 18 پرسشنامه جمع‌‌آوری شده و روایی و پایایی آن مورد سنجش قرار گرفت و سپس تعداد 384 پرسشنامه از شهروندان شهر بجنورد جمع‌‌آوری گردید. نتایج این پژوهش نشان می‌‌دهد که مشخصه‌‌های محیط مسکونی نقش موثرتری در تمایل به جابه‌‌جایی مسکونی درون شهری شهر بجنورد دارد. و از بین مشخصه‌‌های محیط مسکونی امنیت اجتماعی و امنیت ترافیکی، و در بین مشخصه‌‌های واحد مسکونی مالکیت بیشترین تاثیر را بر روی تمایل به جابه‌‌جایی‌‌های مسکونی دارد. از دیگر نتایج این پژوهش، تمایل کمتر مالکان به جابه‌‌جایی نسبت به مستاجران است.