به دنبال رشد روزافزون مهاجرت گسترده به شهرها و به دنبال آن افزایش جمعیت ساکن در آنها، بخش اعظمی از این جمعیت در نواحی حاشیه‌ای شهرها ساکن می‌شوند. این نواحی به دلیل پایین بودن قیمت اراضی و عدم وجود نظارت کافی بر ساخت و سازها در آن بیشتر مورد توجه مهاجران قرار می‌گیرد. این مسئله باعث بروز بحران های محیط زیستی، ناپایداری‌های محیطی متاثر از این افزایش جمعیت و از طرف دیگر گسترش روزافزون وسعت شهرها می‌شود. از این رو مسائلی از قبیل کنترل توسعه فیزیکی شهر و به دنبال آن حفظ اراضی با ارزش شهری امری ضروری تلقی می‌گردد. برنامه‌ریزی کاربری زمین بخشی از فرآیند گسترده برنامه ریزی شهری است که در توسعه زمین شهری دخالت دارد. از مهم ترین ابزارهای کنترل توسعه فیزیکی شهرها خطوط محدوده و حریم شهری می‌باشد، که هدف اصلی از به کارگیری آن، جلوگیری از رشد ناخواسته شهری و بزرگ شدن ابعاد کالبدی شهرها است که به تخریب محیط زیست و فضای باز و از دست رفتن زمین های آسیب پذیر یا مستعد توسعه می انجامد. هدف این پژوهش تحلیل شناسایی و تحلیلی نقش بازیگران مختلف در تعیین و تصویب محدوده‌ها و حریم‌های شهری در استان مازندران می باشد که با استفاده از روش کتابخانه‌ای و مطالعه پژوهش های داخلی و خارجی بازیگران دخیل در فرآیند تعیین و تصویب محدوده‌ها و حریم‌های شهری تعیین شده و سپس با استفاده از روش مصاحبه به تحلیل نقش و انگیزه های هریک از بازیگران در این فرایند پرداخته شده‌است.
