مسئله فلسطین همواره یکی از موضوعات چالش برانگیز سازمان ملل متحد بوده است. سازمان ملل به منظور حل مناقشه فلسطین-اسرائیل در سال 1947 مبادرت به صدور قطعنامه 181 معروف به قطعنامه تقسیم می نماید که از منظر اندیشمندان حقوق بین الملل این قطعنامه از جهات مختلف قابل انتقاد می باشد. در سال 1967 اسرائیل با ادامه تجاوزات خود، قسمت های دیگری از فلسطین را اشغال نموده و در سرزمین های اشغالی شروع به شهرک سازی می نماید. متعاقبا سازمان ملل با صدور قطعنامه 242 و دیوان بین الملل دادگستری در نظریه مشورتی موسوم به دیوار حائل، عمل مذکور را محکوم و برخلاف حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین عنوان می نماید. با توجه به نقض مکرر قواعد حقوق بین الملل توسط اسرائیل، فلسطین در سال 2015 به عضویت دیوان بین الملل کیفری درآمده تا مقامات اسرائیلی در این محکمه مورد پیگرد قرار گیرند. در پی عملیات 7 اکتبر 2023 فلسطینیان، موسوم به عملیات طوفان الاقصی، اسرائیل دست به اقداماتی زده است که طبق اساسنامه دیوان بین الملل کیفری مصداق نسل کشی و جنایات جنگی می تواند باشد. علیرغم وخامت اوضاع در سرزمین های اشغالی و کشته شدن چندین هزار زن و کودک در اراضی مذکور، سازمان ملل متحد نتوانست اقدام موثری در این صورت دهد و قطعنامه های پیشنهادی در شورای امنیت از جمله قطعنامه های (S/2023/772, S/2023/773, S/2023/776) که خواهان برقراری آتش بس فوری در سرزمین های اشغالی بودند مکررا توسط ایالات متحده آمریکا وتو شدند و تا زمانیکه این سطور نگاشته می شود دیوان بین الملل دادگستری بعنوان یکی از ارکان اصلی سازمان ملل که کارویژه قضائی دارد صرفا به صدور یک دستور موقت در این زمینه اکتفا نموده است.
