این پژوهش به بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر توسعه محصول جدید با میانگری ظرفیت جذب دانش و تعدیلگری دانش ضمنی می پردازد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات، تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است که با روش های مناسب ارتباط بین متغیر های پژوهش را تجزیه و تحلیل می نماید. روش گردآوری داده ها تلفیقی از روش کتابخانه ای و پرسشنامه ای می باشد. جامعه آماری پژوهش، اعضای شرکت های دانش بنیان پارک علم و فناوری دانشگاه تهران هستند و روش نمونه گیری نیز به صورت ساده و در دسترس بوده است. آلفای کرونباخ برای پرسشنامه 895/0 به دست آمده است. تجزیه و تحلیل داده ها شامل تحلیل توصیفی و تحلیل استنباطی، به ترتیب از نرم افزار های spss16 و Smart PLS استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد (با توجه به ضرایب معناداری Z و ضرایب مسیر)، تنها دو متغیر سرمایه اجتماعی از طریق ظرفیت جذب دانش بر توسعه محصول جدید تاثیر دارند، اما سرمایه اجتماعی و توسعه محصول جدید با یکدیگر و همچنین دانش ضمنی به عنوان تعدیلگر ارتباطی وجود ندارد.
