انتقال یک طرفه و از بالا به پایین دانش، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، میتواند منجر به نادیده گرفتن دانش ارزشمند کارکنان و به خطر افتادن اهداف توسعه پایدار شود. مطمئنا ً هنگام درنظر گرفتن زمینه گردشگری پایدار، تکیه صرف بر ورودی های دانش ذینفعان قدرتمندتر برای سازمانها مغایر با اصول مدیریت تنوع در سازمان بوده و میتواند منجر به بی عدالتی، نابرابری و تضعیف ارزش های پایداری شود. از اینرو مطالعه حاضر به دنبال تبیین مدل اشتراک دانش کارکنان با رویکرد مدیریت تنوع است. روش مطالعه؛ نمونه مورد مطالعه تحقیق شامل 13تن از خبرگان دانشگاهی و خبرگان اجرایی در حوزه مدیریت گردشگری می باشند. جهت تبیین مدل از تحلیل تماتیک با تاکید بر موانع و راهبردها در الگوی تسهیم دانش با رویکرد مدیریت تنوع استفاده شد. یافته ها: بدین ترتیب، مدل مفهومی پژوهش در قالب مقوله راهبردها (شامل ابعادی همچون سیاست گذاری و اجرا؛ خلق و به اشتراک گذاری؛ راهبرد های مرتبط با تنوع، برابری و شمولیت) تبیین شد. نتیجه گیری: این مطالعه بر اهمیت توجه به اقدامات مدیریت تنوع، شمولیت و برابری در تبیین سیستم مدیریت دانش تاکید داشته است.
