در عصر حاضر دانشگاه به مکانی نه صرفا برای آموزش، بلکه به فضایی منعطف و با کیفت های خاص برای تعامل و تولید علم تبدیل شده است. در این میان بیشتر توجهات معطوف به کلاسهای درس و دیگر فضاهای بسته بوده و به محوطه های دانشگاهی کمتر توجه می شود. منظر اغلب دانشگاه ها بالاخص دانشگاه های کشور، به راه های عبور آسفالته و محدوده های چمن کاری شده یا مشجر محدود می شود که حتی اگر از لحاظ بصری جذاب باشند، فاقد عملکرد دانشگاهی هستند، به طوری که می توان آن را به هر کاربری دیگری نیز تعمیم داد. حال آنکه دانشجویان نیاز به فضاهایی جمعی با کیفیت های متنوع در محیط دانشگاه برای تبادل اطلاعات، به اشتراک گذاشتن داده ها و ارتباطات اجتماعی مثبت دارند. بنابراین جامعه آکادمیک، نیازمند منظری مختص دانشگاه است که آن را با هر منظر دیگری متفاوت می سازد. هدف از این پژوهش طراحی الگوی منظری مختص دانشگاه با کیفیاتی خاص برای کاربران محیط آکادمیک و ارزیابی عوامل تاثیرگذار بر طراحی محوطه دانشگاهی و همچنین ارزیابی محوطه دانشگاه مازندران به عنوان نمونه مورد مطالعه است. روش تحقیق به شیوه ی اکتشافی و توصیفی تحلیلی با روش جمع آوری اطلاعات از طریق کتابخانه ای و با استفاده از پرسشنامه(در بین بیش از 170 نفر) انجام می شود. برای تحلیل داده نیز از نرم افزار spss استفاده شده است. اطلاعات بدست آمده نشان می دهد عوامل، خوانایی، دسترسی، جذابیت بصری، راحتی، امنیت، فعالیت پذیری و تعاملات اجتماعی عوامل تاثیر گذار در طراحی محوطه های دانشگاهی هستند، در این میان امنیت تاثیرگذارترین عامل بر انتخاب یک فضا مطلوب از سوی دانشجویان است. همچنین در ارزیابی های محوطه و منظر دانشگاه مازندران، مشخص شد که عامل جذابیت بصری وضعیتی مطلوبتر و عامل فعالیت پذیری وضعیتی نامطلوبتر از سایر عوامل داشتند.
