امروزه با گسترش زندگی شهرنشینی ارتباط انسان و طبیعت دچار اختلال شده است ونیاز به حضور در طبیعت بیش ازپیش به چشم می خورد.از طرفی یکی از عوامل کیفیت فضای شهری سرزندگی شهری است که حاصل تعامل انسان ومحیط است. در این میان توانایی مجتمع های مسکونی در پاسخگویی به نیاز ساکنین به حضور و ارتباط با طبیعت وهمچنین حضور در فضایی سرزنده به موضوعی قابل توجه برای جوامع تبدیل شده است.با توجه به اینکه عناصر طبیعیمی توانند جزیی از محیط باشند به نظر می رسد حضور عناصر طبیعی در فضای باز مجتمع های مسکونی می تواند درارتقای سرزندگی آن موثر باشد. لذا هدف این پژوهش بررسی راهکارهای استفاده از عناصر طبیعی در فضای باز مجتمعمسکونی است به گونه ای که سرزندگی آن را افزایش دهد.به این منظورابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانه ای راه هایتعامل انسان و طبیعت را شناخته و با در نظر گرفتن عوامل موثر بر سرزندگی و پتانسیل های فضای باز در مجتمع هایمسکونی با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی به ارایه راهکارهایی در جهت افزایش سرزندگی با به کارگیری طبیعت درفضای باز مجتمع های مسکونی پرداخته می شود.
