بهشهر به عنوان شهری تاریخی دارای ارزش های میراثی فراوانی بوده که متاسفانه آنگونه که شایسته بوده به آن پرداخته نشده است. یکی از رویکردهای قوی جهت استخراج نکات میراثی شهر، مطالعه منظر فرهنگی و تاریخی آن می باشد. منظر فرهنگی به مثابه حاصل کار مشترک انسان و طبیعت بوده و مبین رابطه با محیط زیست و تاریخ خود می باشد. همچنین منظر میراثی شهرها بیانگر شیوه زندگی تاریخی،مذهبی ، معنوی و هنری ساکنان آن است. این رویکرد نوپا در تحلیل مناسب شهرهایی با پیشینه تاریخی به کار آمده و ظرفیت های گردشگری شهری و نحوه مراجهه با عوامل موجود در سایت را اشکار میکند. مشکل اصلی این منطقه در بخش گردشگری ماندگاری زمانی کم گردشگران، عدم مدیریت و کسب درآمد از گردشگری است. به عبارتی شهر بهشهر در وضع موجود توان کمی برای گردشگری دارد و در واقع برای مدت بیش از یک روز چیزی برای عرضه به گردشگر ندارد. از این رو نیازمند تعریف و تزریق عملکردهای مختلف متناسب با نیازهای امروز شهر می باشیم. چهره فرهنگی-میراثی شهر بهشهر، ترکیبی از زندگی عادی افراد در کنار آثار و بناهای تاریخی، ساختمان های قدیمی، نوساز و... است. مناظر مصنوع انسان ساخت منظر فرهنگی و شهری هستند. مدیران شهری و سرمایه گذاران بخش خصوصی با توجه به فرصت های متنوعی که شهروندان برای گذران اوقات فراغت سپری می کنند و نیز با هدف کسب سود اقتصادی و جلب گردشگر بیشتر برای توسعه و رونق گردشگری شهری، می توانند برای ساخت مناظر مصنوع شهر سرمایه گذاری کنند. موضوع اصلی طراحی مجموعه گردشگری غارهوتو در بهشهر با رویکرد منظر فرهنگی است که تفسیر صحیح و در نهایت بازتولید کیفیت هایی است که ارزش های قدیم و جدید را بهم پیوند می زند و موجب حفظ رابطه طبیعی انسان با محیط شهری تاریخی خود می شود که باید بعنوان یک اصل در توسعه های آتی شهر مد نظر قرار گیرد.
