در مکاتب و آیین های بسیاری، این عقیده در انسان ها وجود دارد که نجات بخشی خواهد آمد و آنان را از ستم حاکمان متجاوز، رها خواهد کرد و جامعه‌ای بر محور عدالت به وجود خواهد آورد. شیعیان نیز معتقدند دوازدهمین امام معصوم، حضرت مهدی (عج) همان منجی است که به إذن خداوند متعال، بنابر دلائلی تا موعدی مقرّر از دیدگان بشر پنهان شده است و اصطلاحاً در غیبت به سر می برد. پرسشی که در این مقاله بر آنیم به آن پاسخ دهیم بررسی دو مورد از مهمترین أبعاد غیبت امام زمان (عج) از منظر علل غیبت و فوائد وجود امام غائب می باشد. هدف این بوده در این مسیر با بهره گیری از أدله عقلی و نقلی، بتوانیم پاسخگوی این مهم که پرسش بسیاری از افراد نیز می باشد، باشیم. از مهمترین علل این غیبت طولانی می توان به خوف از دشمنان و حفظ جان، آزاد بودن از بیعت طاغوت ها، امتحان الهی و عدم آمادگی مردم و تأدیب آن ها اشاره کرد. در مبحث فوائد امام غائب نیز می توان گفت: آن حضرت در حال غیبت هم واسطه ی فیض الهی و منشاء خیر و برکات اند و هدایت تکوینی مؤمنان را بر عهده دارند. همچنین دوران غیبت فرصتی است برای کسب و پرورش توانایی ها برای تشکیل هر چه بهتر حکومت عدل جهانی که یکی دیگر از این فوائد می باشد. در پایان هم اشاره ای به گزیده سخنان رهبر معظم انقلاب پیرامون آثار و برکات اعتقاد به مهدویت در دوران غیبت داشته تا با بیان دیدگاه ایشان، به أهمیت مباحث مطرح شده بیفزاییم.
