ژوهش حاضر با هدف مقایسه تصمیمگیری اخلاقی، پیشبینی هیجان اخلاقی و سبک حل مسأله اجتماعی در دانشآموزن تک والدی و عادی انجام شد. طرح پژوهش از نوع علّی مقایسهای بود. جامعه آماری را دانشآموزن دختر و پسر سنین تا 10 15 سال تشکیل دادند که در سه ماهه (اردیبهشت، خرداد و تیر) سال 1396 برای مشاوره فردی به مرکز مشاوره تداوم در شهر ساری مراجعه نمودند (43=N .(نمونه شامل 14 دانشآموز تکوالد و 18دانشآموز عادی (براساس تمایل به شرکت و همکاری در پژوهش) بود. در این پژوهش از معماهای اخلاقی و پرسشنامه حل مسأله اجتماعی استفاده شد. دادههای تصمیمگیری اخلاقی و پیشبینی هیجانهای اخلاقی با استفاده از آزمون آماری مجذور خی و دادههای پرسشنامه حل مسأله اجتماعی با استفاده از آزمون تی مستقل تحلیل گردید. نتایج نشان داد در تصمیمگیری اخلاقی، هیجان اخلاقی پیشبینی شده و سبک حل مسأله اجتماعی بین دانشآموزن تک والدی و عادی تفاوت معناداری وجود ندارد. بنابراین میتوان چنین بیان کرد که علاوه بر نقش آموزش توسط والدین، الگوبرداری از والدین، احتمالا تعامل با همسالان، تحصیلات و فرهنگ نیز در رشد هیجانهای اخلاقی، رفتارهای اخلاقی و سبک حل مسأله فرزندان مؤثر هستند.
