هدف: درختان مقدس بخش هایی از چشم انداز ها و مناظری هستند که توسط اجتماعات محلی-بومی تحت باورها و اعتقادات مردم محافظت می شوند و حدود آن معین شده است تا آنها را در حالت نسبتا دست نخورده نگه دارند و همچنین تجلی و بیان رابطه انسان ها_ طبیعت و ماورای طبیعه است. با توجه به این که استان مازندارن تعداد گسترده ای از درختان و بیشه های مقدس وجود دارد این پژوهش سعی دارد حوزه تحقیق در این زمینه را یادآوری کرده و جایگاه درختان مقدس و نسبت آنها با پایداری محیط زیستی را از منظر پرسش شوندگان مورد بررسی قرار دهد. روش شناسی: روش تحقیق به صورت کمی و کیفی بوده است. در بخش کمی که از پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. برای رسیدن به عنصر نمونه گیری سعی شد در بخش هراز پی جنوبی شهرستان آمل که دارای چندین روستا بود و تعداد بیشتر درختان مقدس بود،یک روستا انتخاب گردد.علت انتخاب نمونه بررسی یعنی انتخاب یک روستا به دلیل شمولیت درختان مقدس بر مبنای طبقه بندی های مذکور که در این تحقیق نام برده شد و همچنین اهمیت و فعالیت در حفاظت بود. یافته ها: یافته ها نشان از آن دارد که تاب آوری درختان مقدس تحت تاثیر جنبه های سنتی،فرهنگی و قدسی قرار دارد. بنابراین می تواند در پایداری محیط زیست نقش مهمی ایفا کند. نتایج: بر اساس نتایج تحلیل در مجموع می توان گفت که امر قدسی تاثیر مستقیم بر پایداری محیط زیست دارد و می تواند تاب آورنده باشد. در عین حال نتیجه نشان داده است که با تغییر نسلی باور ها نسبت به درختان مقدس کم رنگ تر می شود و می تواند تاثیر احترام و باور قدسی را نسبت به تاب آوری و پایداری تضعیف کند.
