رشته انسان‌شناسی دیدگاه منحصربه‌فردی را در مورد تعاملات انسان و محیط‌زیست ارائه می‌‌دهد و بنابراین بینش‌های ارزشمندی را در مورد پیچیدگی اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مشکلات زیست‌محیطی مدرن به وجود می‌‌آورد. مردم‌شناسان سخت در حال کار با دولت‌ها، سازمان‌های حفاظت از محیط‌زیست و گروه‌های اجتماعی برای درک و حل مشکلات پیچیده زیست‌محیطی هستند. انسان‌شناسی محیط‌زیست زیرشاخه‌ای از انسان‌شناسی است که به بررسی روابط پیچیده بین انسان‌ها و محیط‌هایی می‌‌پردازد که در آن زندگی می‌کنند. این زیرشاخه از مردم‌شناسی در دهه 1960 از بوم‌شناسی فرهنگی توسعه یافت و در طول دهه 1990، روند کاملاً متفاوتی در انسان‌شناسی بوم‌شناختی پدیدار شد و به سمت انسان‌شناسی محیط‌زیست سوق یافته است. مردم‌شناسان روش‌ها و اصطلاحات را از پیشرفت‌های رو به رشد در بوم‌شناسی به عاریت گرفتند و سپس برای درک فرهنگ‌های انسانی به کار بردند. انسان‌شناسی محیط‌زیست زیرمجموعه‌ای در حال رشد از انسان‌شناسی است و به مشکلات زیست‌محیطی ناشی از انسان مانند تغییرات آب‌وهوا، انقراض گونه‌ها، آلودگی و تخریب زیستگاه‌ها با توجه به درک سیستم‌های پیچیده فرهنگی، سیاسی و اقتصادی موردبررسی قرار می‌‌دهد. انسان‌شناسی محیط‌زیست بر تعامل پویا بین انسان‌ها و اکوسیستم‌ها یا محیط‌های طبیعی آن‌ها متمرکز است.
