زمینه و هدف: شناسایی مؤلفه های رفتار اخلاقی در زمان پاندمی بیماری کرونا، میتواند تسهیلگر بروز رفتارهای مثبت کاری گردد. این پژوهش با هدف واکاوی عوامل بازدارنده رفتارهای نابهنجار کارکنان درمانی در شرایط کرونایی انجام شد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه کیفی از نوع توصیفی بوده که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از نوع گلوله برفی تا مرحله اشباع و مصاحبه انفرادی نیمه ساختاریافته با 13 نفر، شامل متخصصین حوزه مدیریت و سلامت جمع آوری گردید. برای اعتباربخشی از معیارهای قابلیت اعتماد لینکلن و گوبا استفاده شد. تجزیه و تحلیل داد ه ها با استفاده از روش تحلیل محتوای ترکیبی جهت دار و تلخیصی با نرم افزارهای SPSS-21 و MAXQDA-10 انجام گرفت. یافته ها: یافته ها نشان دادند که عوامل ساختاری شامل آموزش و بهسازی نیروی انسانی، گزینش و برگماری، وارسی و پایش سازمانی، مهارتهای ارتباطی، رسیدگی به تخلفات اداری، آراستگی و بسامانی ، عوامل رفتاری شامل ویژگیهای روانشناختی فردی، رفتارهای درون گروهی، الگو سازی، کنش گرهای ارزشی، عدالت محوری و تدوین پایه های نیکخویانه و عوامل محیطی شامل محیط درونی و بیرونی سازمان از عوامل مؤثر بر کاهش رفتار نا بهنجار در مراکز درمانی میباشند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش عوامل ساختاری مهمترین عامل بازدارنده رفتارهای نابهنجار میباشد. انتظار میرود الگوی ارائه شده به مدیران کمک کند تا ضمن کنترل شیوع ویروس کرونا، با بهبود خدمات، آگاه سازی، افزایش مهارتهای روانشناختی و حمایت های مالی و معنوی، رفتارهای نابهنجار را کاهش دهند.
