امروزه مشکلات بیشمار زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی، جوامع را مجبور کرده است تا با استفاده از فناوریهای انرژیهای تجدیدپذیر، آینده انرژی پایدار را تضمین نمایند. به همین خاطر، تدوین مدل کسب وکار منابع انرژی تجدیدپذیر از اهمیت بالایی برخوردار است. با این حال، وجود موانع مختلف، مانع از توسعه فناوریهای انرژیهای تجدیدپذیر گشته است. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی اثرگذاری موانع بر اجزای مدل کسبوکارهای انرژیهای تجدیدپذیر در استانهای شمالی ایران است. در این پژوهش ابتدا با مرور پیشینه موضوع و انجام مصاحبه، یک مدل مفهومی ارائه گردیده است؛ سپس پیمایشی با مشارکت 59 نفر از افراد فعال در این حوزه به عنوان نمونه آماری انجام شده است. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه پژوهشگرساخته استفاده و روایی پرسشنامهها با استفاده از روایی محتوایی و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی و تأیید شد. دادهها با استفاده از آزمون‌های تحلیل عاملی تأییدی، محاسبه مقادیر t، مدل معادلات ساختاری و تایید مسیر در نرم افزار Smart PLs بررسی و تحلیل گردید. اعتبارسنجی مدل و نتایج تحلیل عاملی نشان داد مدل دارای برازش مطلوبی است و مورد تأیید قرار گرفت . یافتههای تحقیق نشان داد که موانع فرهنگی بیشترین اثرگذاری بر ارائه ارزش، موانع اقتصادی بیشترین اثرگذاری بر خلق ارزش و موانع بازار بیشترین تاثیر را بر کسب ارزش دارد.
