خدای منّان انسان را از دو جنس مذکر و مونث خلق کرد که هر یک میتوانند در زندگی نقشهایی را ایفا نمایند. در طول تاریخ به بهانههای مختلفی ظلمهایی بر جنس زن وارد شده است. زن در برههای از تاریخ هیچ جایگاهی جز کالا و اجناس زندگی نداشت و مانند کالا بین افراد اطرافش رد و بدل می-شد امّا ظهور اسلام، جایگاه والایی به زن داده است؛ ولی منتقدین، معترضین و برخی اسلام ستیزان با بهانههایی از وادی حقوق زن، حمله بر پیکرۀ اسلام را عَلَم کردند. پژوهش حاضر که بر روش توصیف و تحلیل استوار است با بررسی آثار حضرت آیتالله فاضل استرآبادی، شخصیت زن را از نگاه ایشان واکاوی نموده و به این نتیجه دست یافته است که ایشان ضمن شناخت دقیق از جایگاه تاریخی زن، زن و مرد را شخصیتهای مفید برای جامعه میدانند ولی وظایف و حقوق آنها را با توجه به جایگایشان متفاوت از هم میشناسند. ایشان به شبهات مختلفی پیرامون شخصیت زن مثل: خواستگاری، نفقه، طلاق، استقلال، دیه، مسؤولیتهای اجتماعی، طلاق و... به زیبایی با استناد و استدلال پاسخ دادهاند. البته مقالۀ پیشرو در برخی موضوعات از نقدهایی نیز بهره برده است.