شیخ احمد بن علی بن ابی طالب طبرسی، معروف به ابو منصور، عالم، فقیه، متکلم و محدث بزرگ و موثق شیعه در نیمۀ اول قرن 6 هـ ق است که کتاب معروف الاحتجاج را به انگیزۀ ترغیب و تشویق شیعیان به پاسخ دادن به مخالفان دین و مذهب تدوین نموده است. احتجاج کتابی است کلامی که در اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری قمری به زبان عربی نوشته شده است. این مقاله به این سؤال پاسخ داده است که صاحب الاحتجاج از آیات قرآن چگونه و با چه منظری استفاده کرده است؟ نتیجۀ حاصله براین شد که شیخ طبرسی در نظریات تفسیری خود که برآمده از آیات قرآن است هم به روش مجادله پرداخته است و هم به گونۀ مجادلۀ اعتقادی توجه داشته است و هم به محاجّۀ عبادی و نیز محاجّۀ اخلاقی اشاره نموده است. البتّه قابل توجّه است که این نوشته، استقرای ناقص از برخی از نظریات تفسیری شیخ طبرسی در الاحتجاج است.
