تأمین سلامت و برخورداری از زندگی سالم، علاوه بر این که از حقوق انسانی است بلکه از شاخصه های اصلی جامعۀ ایده آل، در داشتن سلامت مطلوب است؛ همچنین لازمۀ بهره مندی و برخورداری از سلا مت، مصون ماندن از بیماری ها و دستیابی به مراقبت های بهداشتی با توجه به دوران بحران است که از طریق فرهنگ، که راه مشترک زندگی، اندیشه و کنش انسان در یک جامعه است، به دست می آید. در مقالۀ حاضر که بر روش توصیف و تحلیل استوار است اولاً ضرورت و کارکرد فرهنگ در سلامت و سعادت جامعه واکاوی و تحلیل شد، ثانیاً برخی عوامل فرهنگی مؤثر بر سلامت نیز، مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش با استفاده از منابع مربوط شامل تفاسیر، کُتب معتبر، مقالات و... تدوین شده است. دستآورد پژوهش این است که فرهنگ و عناصر آن، نوعی سبک زندگی مشترک برای انسانها به وجود می آورد که این راه مشترک، کنش و واکنش مشترک ایجاد می نماید، لذا در مدیریت و کنترل مشکلات در زمان بحران بسیار مؤثّر است، زیرا فرهنگ، ذهن انسانها را شکل می دهد و شکل گیری اذهان، بر رفتار عمومی در تمام ابعاد زندگی مثل خانواده، ازدواج، کسب و کار، نوع لباس پوشیدن و حتی نوع محاورات و تعاملات اجتماعی تأثیر می گذارد. فرهنگ اگر از خاستگاه الهی و انسانی برخاسته باشد موجبات نظم و انضباط اجتماعی، عزّت ملّی، قانون پذیری، نظافت و مدیریت و کنترل سلامت عمومی خواهد شد که همۀ اینها به سعادت اجتماعی منجر می شود.
