محمدرضا حق جو

مسئله ارائه خدمات عمومی منطقه‌‌ای یکی از مهم‌‌ترین دغدغه‌‌های حکومت‌‌ها در سطوح مختلف است. حکومت‌‌های محلی مهم‌ترین تأمین‌‌کننده خدمات عمومی هستند و شهرداری‌‌ها به‌‌عنوان اصلی‌‌ترین نهاد اجرایی سطح محلی، مسئولیت این امر را در محدوده تعریف شده برعهده دارند. به‌‌طور کلی تلاش‌‌های منفردانه شهرداری‌‌های کوچک در ارائه برخی خدمات عمومی منطقه‌‌ای از کارایی و اثربخشی قابل ‌‌قبولی برخوردار نبوده و منجر به اتلاف منابع می‌‌شود؛ بنابراین رویکرد همکاری بین‌شهرداری مورد استقبال شهرداران قرار می‌‌گیرد. این رویکرد می‌‌تواند علاوه‌‌بر حفظ استقلال و هویت شهرداری‌‌ها، به ‌‌مدد شکل‌گیری شبکه منسجم همکارانه و روابط برد-برد هم‌‌افزا، از طریق تجمیع منابع به ارائه کارامد و اثربخش خدمات عمومی منطقه‌‌ای و حل برخی مسائل مشترک بینجامد. روش تحقیق دربرگیرنده سازماندهی داده‌‌های ثانویه و روش مصاحبه عمیق فردی نیمه ساختاریافته است. در منطقه شهری مرکزی استان مازندران، نگاه جزیره‌‌ای حاکم بر خدمات‌‌رسانی منطقه‌‌ای در سه حوزه مدیریت دفع پسماند، خدمات ایمنی و آتش‌‌نشانی و حمل‌‌ونقل عمومی در غیاب چارچوب مدون همکاری بین‌‌شهرداری، تنها منجر به تخریب محیط‌‌زیست، کاهش کیفیت زیستی و به‌‌خطر افتادن سلامت و جان شهروندان شده است. پژوهش حاضر کوشش نموده با پایه قراردادن شهرداری‌‌های آمل، بابل، قائم‌‌شهر و ساری به‌‌عنوان کانون‌‌های مرکزی این منطقه، به تدوین چارچوب همکاری بین‌‌شهرداری جهت خدمات‌‌رسانی منطقه‌‌ای در سه حوزه نامبرده در انطباق با شرایط منطقه، قوانین و سازمان‌‌های مدیریت فضایی کشور در چهار مرحله و بیست گام بپردازد.