چکیده: همزمان با توسعه دانشگاه مازندران، املاک ، مستحدثات ،اراضی و اموال دانشگاه در معرض مسائل و مشکلات حقوقی قرار داشته و با پرونده های قابل ملاحظه ای مواجه بوده است که در محاکم یا مراجع تعقیب مفتوح گردیده و در جریان تحقیق ، تعقیب ویا رسیدگی قرار گرفته است عدم تثبیت رسمی مالکیت،عدم استقرار اعیانی یا ساختمان نگهبانی در برخی از اراضی،عدم وجود تجهیزات فنی و فیزیکی مکفی به ویژه دوربین مدار بسته و عدم وجود تعامل میان ساکنین املاک مجاور دانشگاه با مسئولین دانشگاه،عمده ترین علل بروز این تعرضات شناخته شد و متقابلا اخذ سند مالکیت ثبتی برای املاک دانشگاه،استفاده ی بهینه از فضای محیطی دانشگاه مبتنی بر طراحی پیشگیرانه،حفاظ بندی و احداث دیوار،تخصیص تجهیزات فنی از قبیل تامین روشنایی،دوربین مدار بسته و همچنین تخصیص نیروی انسانی مکفی و کارآمد برای پیشگیری از تعرض ها مورد پیشنهاد این پژوهش قرار گرفته است.
