هدف مقاله حاضر شناسایی سرمایههای طبیعی، فرهنگی و هنری شهرهای میانی ایران در راستای تحقق شهر خلاق است. ابتدا با معرفی تئوری شهرخلاق از دیدگاه نظریه پردازان خارجی (ریچارد فلوریدا و چارلز لندری)، سعی در شناسایی بسترهای لازم در عرصههای طبیعی، اجتماعی، فرهنگی، نهادی و کالبدی جهت تحقق شهرخلاق دارد، سپس متناسب با شرایط جغرافیایی، اجتماعی و فرهنگی شهرهای میانی ایران بسترهای لازم ارائه میشود. در گام بعدی با معرفی تجارب جهانی در زمینه شهر خلاق بر اساس زمینههای اعلام شده توسط یونسکو (ادبیات، تنوع غذایی، موسیقی، طراحی، صنایع دستی و هنر فولکلور، هنرهای رسانهایی و فیلم ) پتانسیلهای لازم جهت ثبت شهر آمل به عنوان شهر خلاق توسط توسعهای است که به شناخت بسترهای لازم شهرخلاق در شهرهای – یونسکو شناسایی میشود. نوع پژوهش کاربردی میانی میپردازد، در بخش نظری از نظریه های مطرح در این زمینه استفاده خواهد شد، بخشی از پژوهش نیازمند استفاده از آمارهای موجود است. پس از گردآوری اطلاعات اسنادی، با استفاده از مشاهده مستقیم و غیرمستقیم اطلاعات تکمیلی تحلیل خواهند شد. بر اساس نتایج پژوهش، شهر خلاق میتواند به عنوان راهبردی متناسب جهت زمینهسازی برای تحقق جذب گردشگران داخلی و خارجی در زمینههای فرهنگی، هنری و طبیعی باشد، و همچنین شهر آمل سرمایههای طبیعی، فرهنگی و اجتماعی را جهت تحقق شهر خلاق داراست و با فراهم نمودن بسترهای نهادی و کالبدی، شهر آمل میتواند به عنوان شهر خلاق توسط یونسکو ثبت شود.
