هدف این پژوهش، ارزیابی وضعیت موجود ساخت و سازماندهی کلاس های درس دانشگاهی در ایران بر اساس عناصر و ویژگی های آموزشی - فیزیکی و پیشنهاد مدل استاندارد است. بدین منظور، چک لیست ارزشیابی شامل 41 سوال و 21 شاخص بر اساس اسناد و مدارک موجود در کشور مانند ضوابط و معیارهای طراحی فضاهای آموزشی در ایران (سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور، ویرایش سوم، 1386)، زیر نظام فضا و تجهیزات مدارس (سند تحول بنیادین، 1391)، ضوابط طراحی ساختمان های آموزشی (سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، ضابطه شماره 697، فصل چهارم؛ 1395)، کلاس درس دبیرستان ها- ویژگی ها (موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، چاپ اول، 1381) تهیه شد. ضوابط و معیارها در قالب شاخص های ارزیابی در 110 کلاس درس به طور تصادفی در چهار دانشگاه دولتی و بزرگ، دانشگاه شهید بهشتی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک)، دانشگاه مازندران و دانشگاه امام صادق (ع) مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی ها به طور کامل توسط تیم ارزیاب انجام شد و برای سطوح مطلوبیت در هر شاخص، عدد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد به طور کلی نمی توان دانشگاهی را در همه شاخص ها دارای بدترین وضعیت دانست. در هر دانشگاه تعدادی از دانشکده ها وضع بهتری نسبت به سایر دانشکده ها داشتند. نمونه مورد بررسی از نظر شاخص های فیزیکی مانند دسترسی مناسب برای معلولین ویلچری، الزام باز شدن درب کلاس به بیرون و داشتن تجهیزات فنی مناسب و کافی الکترونیک تا وضعیت مطلوب و استاندارد فاصله زیاد داشتند. دانشگاه شهیدبهشتی از منظر شاخص های آموزشی مانند تناسب اهداف و محتوای آموزشی با اندازه، ظرفیت، فرم و شکل کلاس، وضع مطلوب تری را داشت. به طور کلی با توجه به وضعیت دانشگاه ها، مدل استاندارد فضای کلاس های درس باید مبتنی بر ویژگی های آموزشی، مکانی، سازماندهی، اندازه و ظرفیت، فرم، شکل و رعایت آنها باشد.
