پیرنگ که از هنر نقاشی وارد ادبیات شده، از اصلیترین عناصر سازنده داستان است که در آن بر چرایی حادثه تاکید شده و روابط میان حوادث داستان، برپایه علت و معلول است. پیرنگ دارای اجزا و عناصری سازنده؛ مانند گرهافکنی، کشمکش، حالت تعلیق یا هول و ولا، بحران، نقطه اوج و گرهگشایی است. این جستار با روش توصیفی- تحلیلی، این عنصر و اجزای سازنده آن را در رمان «ذاکره الجسد» اثر احلام مستغانمی، نویسنده الجزایری، بررسی کرده است و به این نتیجه رسیده که این رمان از پیرنگی منسجم و قوی برخوردار است و تمام حوادث آن برطبق رابطه علی و معلولی به هم پیوند خوردهاند و نویسنده در آن هیچ گره و کشمکشی را بدون پاسخ نگذاشته است؛ به عبارت دیگر تمام گرهها، در این رمان گرهگشایی میشوند و خواننده از سرنوشت شخصیتهای موجود در این گره آگاهی مییابد.
