فرایند ریفرمینگ با کربن دی اکسید به دلیل مصرف دو گاز گلخانه ای و تولید گاز سنتز با نسبت H2/CO نزدیک به 1 دارای اهمیت است. مهمترین مشکل این واکنش غیر فعال شدن سریع کاتالیست نیکل مورد استفاده به دلیل تشکیل رسوب کربن است. راه حل های متعددی برای حل این مشکل وجود دارد که می توان به استفاده از پایه و ارتقا دهنده های مناسب اشاره کرد. در این پژوهش، واکنش ریفرمینگ خشک متان بر روی کاتالیست Ni/ZnAl2O4 %12.5 مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده شد که با گذشت زمان میزان تبدیل متان و کربن دی اکسید کاهش یافته که این افت فعالیت ناشی از رسوب کک و یا کلوخه شدن کاتالیست می باشد. بنابراین در ادامه از دو ارتقا دهنده زیرکونیوم و سریم به منظور کاهش میزان رسوب گذاری کک و افزایش پایداری کاتالیست استفاده شد. بدین منظور ابتدا در 5 درصد وزنی از هر دو ارتقا دهنده آزمون راکتوری کاتالیست ها در دمای 700 درجه سانتی گراد، GHSV=18000 mL/(hgcat) و با نسبت خوراک CH4:CO2:N2=1:1:1 به مدت 8 ساعت بر روی کاتالیست ها انجام شده و مشاهده شد که با افزایش سریم میزان تبدیل متان، کربن دی اکسید و همچنین پایداری کاتالیست افزایش یافته است. با افزودن زیرکومنیوم میزان تبدیل اولیه بدون تغییر مانده است و پایداری کاتالیست نسبت به کاتالیست بدون ارتقا دهنده اندکی بهبود یافته است اما در مقایسه با کاتالیست ارتقا یافته با سریم همچنان ناپایدار است.
