گلشن مظلوم گرمجانی

هدف از این تحقیق، بررسی کارایی کاتالیزور شکل‌دهی شده وانادیم بر پایه زئولیت Y در گوگرد زدایی تلفیقی اکسایشی-جذبی سوخت مدل حاوی ppm 1000 از دی‌بنزوتیوفن (DBT) در یک فرایند پیوسته بستر ثابت است. فرایند شکل‌دهی با روش اکستروژن و به کمک 50درصد وزنی پیوند دهنده بوهمیت صورت گرفت. وانادیم به دو صورت: قبل (کاتالیزور VZB(50)) و بعد از شکل‌دهی (کاتالیزور V/ZB(50)) بر روی پایه تلقیح شد.کاتالیزور‌های سنتز شده با استفاده از آنالیزهای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که سطح ویژه و حجم تخلخل‌های زئولیت بعد از شکل‌دهی کاهش یافت. ولی استفاده از بوهمیت به عنوان پیوند دهنده باعث افزایش چشم‌گیر حجم تخلخل-های مزو شد. فعالیت اولیه کاتالیزور VZB(50) در حذف DBT از سوخت مدل به دلیل سطح ویژه، حجم مزوحفره و خاصیت اسیدی بالاتر، بیشتر از کاتالیزور V/ZB(50) بود. اما به دلیل پراکندگی یکنواخت‌تر وانادیم در نمونهV/ZB(50)، فعالیت آن در طول 5 ساعت واکنش تقریبا پایدار بود. درحالی‌که فعالیت کاتالیزور VZB(50) به دلیل لیچینگ فاز فعال وانادیم افت پیدا کرد. مقایسه کارایی کاتالیزور‌های با شکل‌های هندسی مختلف نیز نشان داد که استفاده از اکسترودهایی با سطح مقطع غیردایره‌ای به دلیل فراهم کردن سطح بیشتر در واحد حجم یکسان پیشنهاد مناسبی است. در آزمایش‌های صورت گرفته میزان حذف %82 از DBT در شرایط ملایم مورد استفاده در فرایند تلفیقی اکسایشی-جذبی بدست آمد.