بیش از یک و نیم قرن از پیدایش بورس های کالا نظیر محصولات کشاورزی در جهان می گذرد، ولی طی دو دهه گذشته توجه به اهمیت و ضرورت بورس کالا در دنیا بیش از پیش افزایش یافته است. امروزه، هم زمان با بحث آزادسازی داد و ستد کالاهای مختلف کشاورزی و صنعتی در بسیاری از کشورها و عدم تمایل دولت ها به حمایت از این محصولات، نیاز به ایجاد و گسترش بورس های کالا به منظور فراهم نمودن زمینه ای مناسب جهت کشف قیمت آن ها و سازوکار داد و ستد فیزیکی این محصولات بیش از پیش آشکار می شود. بورس کالا مکان سازمان یافته ای برای داد و ستد کالاهای مختلف کشاورزی، صنعتی و فلزات محسوب شده و تولید کنندگان زیادی کالاهای خود را در این بازار عرضه می کنند تا قیمت گذاری در محیطی رقابتی و به طور مستقیم با توجه به عرضه و تقاضای کالا و با توافق خریداران و فروشندگان محصول تعیین شود. شکل گیری بورس کالا و اصلاح ساختار خرید و فروش کالاها موجب می شود شبکه غیر رسمی خرید و فروش محصولات به شبکه رسمی کشور تبدیل شده و نظام مالی پایداری شکل گیرد. بدین ترتیب با وجود بازار سیال و نقد، تنگناهای توسعه تولید بخش های تولیدی تا آنجا که مربوط به کمبود عوامل و منابع مالی است، برطرف می شود. بورس کالا همچنین می تواند با توجه به فرایندهای حاکم بر نظام تجارت بین الملل، زمینه ای فراهم سازد تا از طریق آن کیفیت کالاها و استاندارد شدن محصولات ارتقا یافته و در نتیجه زمینه برای افزایش صادرات فراهم گردد. از دیگر مزایای شکل گیری بورس های تخصصی کالا می توان به مواردی از قبیل حاکم شدن و رسمیت یافتن ساز و کار نظام عرضه و تقاضا، گرایش سرمایه گذاری ها از بخش غیر مولد به مولد و کارآ، تخصیص بهینه بین زمانی منابع، کاهش هزینه های مبادلاتی در فرایند بازار، توزیع مناسب محصولات مختلف و جلوگیری از نوسانات قیمتی محصولات اشاره کرد. به طور کلی می توان گفت بورس کالا به علت ایجاد تعامل با اقتصاد جهانی و افزایش صادرات، تخصصی شدن بازارها، کاهش فاصله بین تولیدکننده و مصرف کننده، حذف واسطه های زاید، افزایش سهم تولیدکننده از قیمت پرداختی خریدار، توسعه اقتصادی جهت خروج از مرحله رکود، کمک به مصرف کننده در تهیه کالای مورد نیاز، جلوگیری از اثرات نامطلوب پراکنده بودن تولیدکنندگان و میزان تولید اندک آن ها، محور قرار گرفتن کیفیت و استاندارد های ملی و جهانی، جلوگیری از نوسانا
