جهان امروز متاثر از گرمایش کره زمین و تغییرات آب و هوایی و همچنین تشدید فعالیتهای انسانی به منظور بهره برداری از منابع زمین، شاهد افزایش فراوانی وقوع انواع بلایای طبیعی از جمله زمین لغزش در مناطق کوهستانی می باشد. وقوع زمین لغزش بدلیل آثار و تبعات منفی انسانی، اقتصادی و زیست محیطی از موانع اصلی توسعه پایدار می باشد. پیش بینی مکانی وقوع زمین لغزش بدلیل پیچیدگی ترکیب عوامل تاثیرگذار بیرونی نظیر بارندگی با عوامل ذاتی موجود در مناطق مستعد وقوع زمین لغزش نظیر توپوگرافی همچنان مشکل می باشد. پارادایم ارزیابی دینامیک حساسیت وقوع زمین لغزش می تواند دقت و کارایی مدلهای پیش بینی وقوع زمین لغزش را نسبت به پارادایم سنتی ارزیابی استاتیک حساسیت وقوع زمین لغزش به شکل قابل ملاحظه ای افزایش بدهد. جهت استفاده از پارادایم ارزیابی دینامیک حساسیت وقوع زمین لغزش، می بایستی تاثیر میراث زمین لغزشهای قدیمی در ارتباط با تحریک و وقوع زمین لغزش های جدید مورد بررسی قرار گیرد. در این زمینه، می بایستی در کنار تعیین موقعیت مکانی زمین لغزشها، تعیین زمان وقوع زمین لغزش ها و یا زمان وقوع عوامل تحریک کننده آنها نظیر بارندگی نیز صورت پذیرد. همچنین می بایستی گرایش به سمت تهیه نقشه های فهرست زمین لغزش چند زمانه با استفاده از قابلیتهای کلان داده های مکانی-زمانی سنجش از دور باشد تا شرایط تاثیر میراث زمین لغزش بر الگوی تکاملی وقوع زمین لغزش های متوالی بررسی گردد.
