جهانی شدن بهمثابه دگرگونی در سازمان فضایی و روابط فرهنگی و اقتصادی، و با فرایندهای دراز دامن سیاسی و اقتصادی با نوعی از جاکندگی مترتب بر خود، آثار شایان توجهی در مناطق جهان بهویژه خاورمیانه بهجای گذاشته است. هدف از این پژوهش پاسخ به این پرسش اصلی است که جهانی شدن چگونه موجب تقویت و تعمیق خاصگراییهای قومی در منطقه آشوبزده خاورمیانه شده است؟ براساس یافتههای این پژوهش، پاسخ این پرسش در سه بخش: 1 .تضعیف حاکمیتهای ملی؛ 2 .تشدید تنشهای سیاسی و قومی؛ و 3 .هژمونی فرهنگی – خاصگرایی فرهنگی دستهبندی شده است. این مقاله از چارچوب نظری «خاصگرایی قومی» بهره برده و به روش توصیفی تحلیلی با سویه انتقادی به نگارش درآمده و روش گردآوری مطالب استفاده از منابع کتابخانهای، مقالات و سایتهای اینترنتی است
