اگر به رابطه تفکر و زبان اعتقاد داشته باشیم, باید قبول کنیم که زبان و شاکله های آن نیز از گفتاری که در آن شکل گرفته است, تاثیر میپذیرد. به اجمال آنکه هر گفتاری زنجیر های از مفاهیم, اخلاقیات و هنجار های خاص خویش را تولید میکند؛ از اینرو باید میان ویژگیهای زبانی, مضمون و ... هر واژه با گفتمانی که در آن تولید شده است, ارتباط معناداری دیده شود.اسماعیلیه نیز طرز گفتار خاص خود را داشته اند, تا آنجا که آثار نویسندگانی چون ناصر خسرو مبلغ مذهب اسماعیلی بشمار میرود, بازتاب همان طرز گفتارست. در این مقاله تلاش برآنست تا با رویکردی سبک شناسانه به زادالمسافرین ناصر خسرو بعنوان یکی از اصلی ترین آثار شکل گرفته در طرز گفتار اسماعیلی پرداخته, ویژگیهای سبکی آن مشخص شود.
