مساله اصلی تحقیق حاضر این است که حوضه دریاچه ارومیه در شرایط فعلی از چه ظرفیت هایی برای توسعه اکوتوریسم به عنوان اهرمی جهت احیای اقتصادی-اجتماعی برخوردار است. دریاچه ارومیه به عنوان یکی از بزرگترین دریاچه های ایران است که اهمیت زیادی در بخش های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی این منطقه دارد ولی وضعیت افت تراز آب دریاچه و فرایند تدریجی خشک شدن آن نگرانی های ملی و بین المللی را به همراه داشته است. در این مطالعه، با تکیه بر روشهای کیفی، از تکنیک مصاحبههای نیمه سازمان یافته، فردی و گروهی، و مشاهده استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه ذینفعان مرتبط با احیای دریاچه ارومیه و ظرفیت های توسعه اکوتوریسم در این منطقه بوده است. در تحقیق حاضر از تکنیک هایSWOT,IEA,EIA,QSPM که در ارزیابی های استراتژیک بسیار پرکاربردند، بهره گرفته شد. بر اساس نتایج ارزیابی عوامل درونی و بیرونی مناسب ترین نوع استراتژی توسعه اکوتوریسم در حوضه دریاچه ارومیه از نوع انطباقی می باشد که در بین استراتژی های ارایه شده استراتژی شکل گیری مدیریت یکپارچه با کارکرد بین استانی احیای دریاچه ارومیه در راستای نیل به توسعه پایدار حوضه به عنوان مناسب ترین استراتژی توسعه اکوتوریسم در حوضه دریاچه پیشنهاد شد.
