فرشاد صحبت زاده لنبر

در سال های اخیر مطالعات زیادی در زمینه کاربرد های پلاسمای سرد و لامپ پیوسته فرابنفش در پزشکی از جمله توانایی آن در باکتری کشی و انعقاد خون انجام شد. هدف این پژوهش بررسی اثرات زیستی پلاسمای سرد فشار اتمسفری و فلش لامپ پالسی زنون، که به اختصار لامپ UV نامیده می شود، بر سلول های باکتریایی اشرشیا کلی و خونی انسان است. در این مطالعه ابتدا مقایسه اثر پلاسمای سرد و لامپ UV روی استریل نمودن سطوح از باکتری اشرشیا کلی و انعقاد خون نشان داد که شارش پلاسما دارای اثر باکتری کشی بالاتری نسبت به لامپ UV است. بطوریکه در شارش 3 دقیقه ای تعداد باکتری رشد یافته نسبت به کنترل را 87.5 درصد کاهش می دهد و نیز سرعت انعقاد خون پس از 4 ثانیه شارش افزایش می یابد. در صورتی که لامپ UV حتی بعد از 70 پالس نقشی در افزایش سرعت انعقاد خون نداشت. این بررسی نشان داد پلاسمای سرد و لامپ UV روی دفرمه کردن سلول باکتری با مرگ آنها اثر دارد اما روی سلول های قرمز خون اثر ندارد. در مطالعه بعدی بررسی اثرات مولکولی شارش پلاسما در زمان های مختلف و افزایش پالس های لامپ UV در انعقاد خون انجام شد. برای این منظور ابتدا اثر افزایش زمان شارش و تعداد پالس با اندازه گیری میزان aPTT انجام شد. نتایج نشان داد افزایش پالس UV در میزان aPTT نیز اثری ندارد اما افزایش زمان شارش پلاسما پس از 4 ثانیه سبب کاهش aPTT می شد که نشان دهنده افزایش سرعت تشکیل لخته شدن است. سپس مطالعه تاثیر پلاسما در سرعت لخته شدن خون را با اندازه گیری میزان فاکتور 8 در نمونه های پلاسمای سیتراته 17 فرد (9 نمونه سالم و 8 نمونه هموفیلیک)، انجام شد. پس از شارش پلاسما در زمان های 0، 4، 8 و 16 ثانیه، اندازه گیری غلظت فاکتور 8 نشان داد میزان این فاکتور تا 4 ثانیه شارش بیشتر است اما با افزایش زمان شارش اگر چه سرعت انعقاد خون زیاد می شود اما میزان فاکتور 8 افزایش را نشان نمی دهد. مقایسه اثرات زیستی پلاسمای سرد فشار اتمسفری و لامپ فرابنفش UV روی باکتری اشرشیا کلی و سلول های خونی انسان نشان داد، شارش پلاسما نه تنها از قدرت باکتری کشی بالاتری برخوردار است بلکه سبب افزایش سرعت انعقاد خون در افراد سالم می گردد. که کاهش زمان aPTT در گروه سالم پس از 4 ثانیه شارش بیانگر این مهم است. اما شارش پلاسما در افراد بیمار سبب افزایش aPTT و کاهش سرعت انعقاد خون میگردد. اینکه چرا م