هدف از این تحقیق بررسی اثرات تابش جت پلاسمای سرد آرگون بر فرآیند بهبودی زخم می باشد. برای این منظور ابتدا پلاسمای سرد با استفاده از ولتاژ بالای سینوسی در فرکانس 18.56 کیلوهرتز از نوع شبه سد دی الکتریک بهینه سازی و تولید شد.در میان عوامل زیستی مختلفی که در فرآیند بهبود زخم دخیل هستند ما به مقایسه تغییرات شاخص التهابی TNF-α ، سطح مقطع زخم و میزان تغییر گلبول های سفید بین دو گروه موش مورد آزمایش( یکی ترمیم طبیعی و دیگری پردازش توسط پلاسما) پرداختیم و شاهد کاهش التهاب، عفونت و افزایش سرعت ترمیم زخم موش ها با پردازش پلاسمایی بودیم
