حفاظت از سازمانهای حیاتی نظیر تاسیسات نظامی، نیروگاه ها، پالایشگاه ها، فرودگاه ها، خطوط مرزی و لوله های انتقال نفت و گاز و غیره اهمیت بسیار بالایی در تامین امنیت کشور دارد. تاکنون تدابیر زیادی برای این هدف اندیشیده شده است که از آن جمله می توان به استفاده از حسگرهای ارتعاشی، حسگرهای حرکتی و تصویربرداری اشاره کرد. این حسگرها بر روی زمین نصب شده و به فرد مزاحم این شانس را می دهند که از آشکار شدن اجتناب کند. همینطور با افزایش تعداد حسگرها برای پوشش مناطق وسیع، پیچیدگی سیستم زیاد خواهد شد. حسگر آکوستیک فیبری یکی از موثرترین روش ها در مقابل همه روش های ذکر شده در حفاظت پیرامونی می باشد. مزیتی که حسگرهای آکوستیک فیبر نوری را نسبت به روش های متداول دیگر به منظور استفاده در حفاظت پیرامونی متمایز می کند عبارتند از: ایمن بودن در محیط های آلوده به مواد منفجره ، نصب و راه اندازی آسان، ایمن بودن در مقابل تداخل های الکترومغناطیسی، عدم آشکارسازی توسط عامل مزاحم. این حسگرها هم قابلیت نصب بر روی فنس را دارند و هم می توانند در زیر خاک یا آب نصب شوند. با به کارگیری این سیستم نیاز به حضور نیروهای انسانی کاهش می یابد. با شبکه نمودن تعداد زیادی از این حسگرها، می توان منطقه وسیعی را تحت پوشش قرار داد. تکنیکهای زیادی برای ساخت حسگرهای فیبری حفاظت پیرامونی وجود دارد که از آن جمله می توان به تداخل سنج مایکلسون، تداخل سنج ماخ-زندر، تداخل سنج ساگناک، تداخل سنج فابری-پرو ، توری براگ و Phase-OTDR اشاره کرد. روش پیشنهادی در این طرح، روش تداخل سنج ماخ-زندر می باشد که علاوه بر سادگی ساخت، به لحاظ اقتصادی نیز مقرون به صرفه می باشد. ابتدا نمونه اولیه محصول بصورت حسگر تک طراحی و ساخته شد. سپس با ارتقاء سیستم و رفع عیوب پس از تستهای اولیه، نمونه نهایی آن که بصورت آرایه ای می باشد طراحی و اجرا گردید. حسگر حفاظت پیرامونی فیبری ساخته شده در این طرح کاربردهای زیاد در صنعت دارد که از آن جمله می توان به موارد ذیل اشاره کرد: مراکز حساس و امنیتی، مرزها، فرودگاهها، نیروگاهها، پالایشگاهها، زندانها، نیروگاههای هسته ای، سایتهای تلوزیونی و مخابراتی
