در این تحقیق، الگوها و تعیین کننده های مرتبط با ترجیحات باروری گروه های شیعی و سنی مذهب در ایران را مورد توجه و بررسی قرار می دهیم. مطـابق نتـایج ایـن تحقیـق، بیشترین ترجیح باروری هم در جمعیت شیعی مذهب و هـم در جمعیـت سـنی مـذهب معطوف به الگـوی "خـانواده دو فرزنـدی" اسـت، درحالیکـه دو الگـوی "خـانواده بـی فرزندی" و "خانواده تک فرزندی" نه در جمعیت شیعی مذهب و نه در جمعیـت سـنی مذهب چندان پذیرفتنی نیست. درعین حال، این الگوهای کلی تحت تاثیر سه دسته تعیین کننده های جمعیـت شـناختی (ماننـد محـل سـکونت، وضـعیت تاهـل، سـن، و سـطح تحصیلات)، دینداری و نگرش جنسیتی اسـت. در مجمـوع، یافتـه هـای ایـن تحقیـق را میتوان اینگونه جمعبندی و تبیین کرد که تعلقات دینی مذهبی همچون یک عنصر ثانوی در تبیین ترجیحات باروری عمل می کنند و سطح توسعه اقتصادی اجتمـاعی و واقعیـت های زندگی روزمره نقش بمراتب مهمتری ایفا می کنند که مخصوصا باید به نقش تعیـین کننده متغیرهایی همچون روستانشینی در برابر شهرنشینی، سنت گرایی و بیسوادی در برابر مدرنیسم و گسترش تحصیلات عالی اشاره کرد.
