اگرچه اندیشمندان اجتماعی از مدتهای طولانی آگاه بودند که سالخوردگی جمعیت جهان در قرن بیست و یکم به اوج خود خواهد رسید، اما معدودی از آنان فقط طی همین سالهای اخیر توانستند پیش بینی کنند که سالخورده ترین کشورهای جهان با یک فرجام مخاطره آمیز یعنی زمستان جمعیت شناختی نیز مواجه خواهند شد. بدین معناکه جوامع با روند فزاینده سالخوردگی و نهایتا کاهش و افول جمعیت مواجه می شوند بطوریکه شرایط این جوامع به گونه ای پیش خواهد رفت که حتی از یک وضعیت پاییز جمعیت شناختی نیز بمراتب دشوارتر و وخیم تر خواهد بود زیرا در شرایط پاییز جمعیت شناختی هنوز یک پایداری جمعیتی وجود دارد و تعداد خردسالان و سالخوردگان تقریبا یکسان و ثابت است. در حال حاضر روند فزاینده سالخوردگی جمعیت بمراتب شدیدتر و فراتر ازآن حدی است که قبلا حتی برای پیشرفته ترین کشورهای جهان پیش بینی شده بود. شدیدترین روندهای سالخوردگی جمعیت را می توان در بخشهایی از اروپا (شامل اروپای مرکزی، جنوبی و شرقی) و قسمتهایی از آسیا مشاهده کرد.
