چکیده عکاسی در جایگاه رسانه ای مؤثر در بیان واقعیات اجتماعی و ارتقا سطح آگاهی جمعی، دارای نقش های روایتی و مفهومی کارآمد است. عکس های جنگ ایران و عراق به عنوان متونی ضمنی از عوامل گفتمانی، مؤلفه های اجتماعی و شناختی، از جمله نظام های ارزشی اجتماعی- فرهنگی هستند. دراین پژوهش نگارنده تلاش دارد تا با استفاده از مفاهیم نظری موجود در نشانه شناسی گفتمانی به عنوان روشی کارآمد برای بررسی و شناخت چگونگی سازو کار نشانه ها در خدمت تولید معنا و نیز تدوین الگویی منسجم و نظام مند برای استخراج و تفسیر اطلاعات موجود در عکس های دوره قاجار را مورد بررسی قرار دهد. هدف نگارنده در پژوهش پاسخ به این پرسش ها است که ساختارهای بازنمودی، تعاملی و ترکیبی عکس های دوره قاجار از چه الگوهایی تبعیت می-کنند و نیز اینکه این سه ساختار چگونه نقش عکس ها در بازنمود صلح را نمایان می سازند؟ روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی _تحلیلی بوده و از شیوه کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات بهره گرفته شده است. عکس های مورد تحلیل از آثار آنتوان سورگین عکاس دوره قاجار به شیوه ای هدف مند انتخاب شده اند. بررسی ها نشان داد که عکس های مورد پژوهش، مملو از منابع نشانه ای روایتی، مفهومی، دارای ساختارهای گفتمان مدار و ایدئولوژی نهفته ای هستند که نقشی موثر در شکل گیری تعاملات در حوزه های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را ایفا می نمایند.
