در نگارگری ایران، پرنده در شمایل گل و مرغ نگاری مفاهیم نمادین و سبک ویژه ای را پدید آورد. اسـتاد فرشچیان با فراگیری فنون نقاشی کلاسیک به سبک اروپایی و آمیختن آن اصول بـا مـعیارهای نـقاشی سنّتی ایران ، مکتبی نو را پایه گذارد تا به مدد آن، با خلاّقیّت تصویری مانند سـایر مـظاهر هنر، بتواند فرهنگ ایران را به سایر ملل معرفی کند. پژوهش حاضر با عنوان تحلیل زیبایی شناسی پرندگان نمادین در اثر« پنجمین روز آفرینش» استاد محمود فرشچیان بوده که با هدف شناخت عناصر و اصول حاکم بصری بر نقش پرندگان در این نگاره می باشد. در نگاره های آثار استاد فرشچیان بررسی تحولاتی در فرم و محتوای پرندگان نمادین مشاهده می گردد. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی و با رویکرد ایکونولوژی می باشد. نتیجه پژوهش حاکی از این است که عناصر و اصول حاکم بصری بر نقش پرندگان تصویر شده در نگاره های محمود فرشچیان برخوردار از ساختاری ترکیبی از سنت های نگارگری گذشتگان و نقاشی اروپایی می باشند. محتوای پرندگان نمادین در سبک نگارگری محمود فرشچیان در عین دارا بودن مضامین خیالی تحولاتی در زمینه فرم داشته اند.
