هنر به عنوان یک پدیده فرهنگی هویت خاص خود را دارد. این هویت نه در مفهوم کلی هنر که در آثار هنری است. ترکمن ها دارای پیشینه ی فرهنگی و هنری هستند که در تزئینات و نقوش متنوع ایشان به انتزاع درآمده است که بارزترین آن ها را می توان در هنرهای دستی این اقوام شامل فرشینه ها، نمد، سوزن دوزی و زیورآلات مشاهده کرد. هر کدام از این طرح ها در بستر مصنوعات ترکمن، به عنوان متنی تصویری بر مفهومی دلالت دارند. یعنی پیام رمزگذاری شده ای دارند که به موجب آن هویت فرهنگی جامعه ترکمن شکل گرفته است و نسل به نسل منتقل شده است. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و رویکرد نشانه شناسی انجام شده و شیوه ی گردآوری اطلاعات میدانی، کتابخانه ای و الکترونیکی بوده است. محقق در این گفتار تلاش می-کند تا با استفاده از روش نشانه شناسی به ریشه یابی نقوش دست بافته های این قوم بپردازد تا با بررسی مؤلفه-های هویت ساز در خلق این نقوش به این پرسش پاسخ دهد که: چه نشانه های هویتی از قوم ترکمن در این دستبافته ها وجود دارند؟ طی بررسی های انجام شده این نتیجه حاصل شد که: که هنر به مثابه یک رسانه فرهنگی در بردارنده هویت هنرمند و اقوام است و با توجه به اینکه هویت انسان جنبه های فردی، اجتماعی و سیاسی دارد، آنچه دراین رهگذر مورد توجه هنر و هنرمند قرار می گیرد اجماع این دقایق است. یعنی هویتی جامع که از تعامل متقابل اجتماعی افراد حاصل می آید. فرهنگ در جامعه رابطه مستقیمی با هویت آن داشته و هویت جدا از زندگی اجتماعی اقوام ودر اصطلاح «فرهنگ عامه» نیست. این عامل به صورت پتانسیل در آثار هنری مستتر است. بررسی هنر قومی به واقع مطالعه جامعه شناسی و آثار ترکمن ها دربردارنده خصایص بیشماری از جمله پویایی، فایده مندی، نمادین، نقوش خودآموخته، کارکردی وابسته به زندگی روزمره و تملک فرهنگی است.
