ورسازی نسخه آثار الباقیه بیرونی در دوران ایلخانان نه تنها بیانگر علاقه حاکمان ایلخانی، بلکه ابزاری برای پیوند میان مفاهیم تاریخی، با الگو‌های ملی و مذهبی، ایرانیان بوده است. حکام ایلخانی به این نکته پی بردند که تصاویر به طور قابل توجهی قابلیت تفسیرهای متعددی را دارند. این پژوهش با هدف مطالعه گفتمان مسلط در دوره‌ی ایلخانان با چگونگی تمرکز بر قوم‌نگاری، هویت ملی و مذهب و تاثیر آن بر تصویرگری نسخه آثارالباقیه بیرونی انجام پذیرفته است. نتایج حاصله، حاکی از آن می‌باشد که در تصویرگری دوره ایلخانی و به خصوص نسخه‌ی آثارالباقیه بیرونی عوامل متعددی نقش داشته است، و می‌توان به مواردی در ادامه بیان می‌شود اشاره کرد: ایلخانان مغول در جهت دستیابی به اهداف و تثبیت حکومت خود، در میان جامعه‌ای که آنان را بیگانه می‌پنداشتند و مورد پذیرشان قرار نگرفته بودند، دست به اقداماتی زده تا مشروعیت سیاسی و اجتماعی لازم را برای پایداری حکومت خویش فراهم سازند و در پی آن سبقه و پیشینه‌ای برای حکومت خود بیابند. ایلخانان با ترسیم نگاره‌هایی که دربردارنده‌ی مضامین ملی، قوم‌نگاری و مذهب ایرانیان بوده و با همسان‌سازی بصری میان خود و انگاره‌های ملی_مذهبی ایرانیان در پی تثبیت خویش بوده‌اند.
