نظم اجتماعی در هر جامعه اهمیت بالایی دارد. اخلال در نظم اجتماعی هزینه های زیادی بررای جامعره در پری خواهرد داشرت . زبالره پراکنری مصداقی از بی نظمی اجتماعی شهروندان، در حوزه شهروندی زیست محیطی است که در جامعه ما به مسر أله ای اجتمراعی تدردیش شرده اسرت . هدف تحقیق حاضر تحلیش عوامش مؤثر بر بی نظمی اجتماعی با تأکید بر زباله پراکنی است. در این تحقیق از رویکرد تلفیقی پاول اسرترن بررای تحلیش زباله پراکنی استفاده شده است. روش تحقیق از نوع پیمایشی و ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته است. جامعه آمراری شامش کلیه گردشگران داخلی است که در تابستان 6939 وارد استان مازندران شده اند. حجم نمونه آماری بر اساس فرمول کروکران تعرداد 981 نفر برآورد شده است. نتایج تحقیق نشان داد که رفتار زباله پراکنی با متغیرهایی چون نگرش زیست محیطی ضعیف، کنترل اجتمراعی، ارزیرابی منفی نسدت به زباله پراکنی، عدم احساس مسؤولیت، احساس منفی نسدت به زباله، زباله پراکنی توسط دیگران، عادت، گمنامی، فقدان خدمات و عدم آگاهی زیست محیطی رابطه معناداری دارد. همچنین با توجه به مدل مسیر ارائه شده، همه ایرن متغیرهرا 91 درصرد از تغییررات متغیرر وابسته )رفتار زباله پراکنی( را تدیین کرده اند.
