زمینه و هدف: در دهه های اخیر محیط زیست با چالش های جدی مواجه بوده است. این چالش ها زندگی همه جانداران را با خطر روبه رو کرده است. جرم انگاری زیست محیطی یکی از واکنش های جوامع به تخریب محیط زیست می باشد. در جامعه ما جرم محیط زیستی در میزان و اشکال مختلف در حال وقوع است. پژوهش حاضر به تحلیل جرم محیط زیستی با تاکید بر انواع کنترل می پردازد. روش تحقیق: روش این تحقیق از نوع پیمایشی و جامعه آماری تحقیق شامل مردان بالای 23 سال ساکن بخش بندپی شهرستان بابل می باشد. از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 400 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب گردیده اند. در این تحقیق بخش بندپی به سه منطقه منطقه اول (شامل روستاهای مناطق جنگلی)، منطقه دوم (شامل روستاهای مناطق پای جنگلی) و مناطق سوم (شامل مناطق دشت) تقسیم شده و نمونه ها از این سه منطقه انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شده است. یافته ها و نتیجه گیری: نتایج حاصل از آزمون دو متغیره نشان داده است که بین متغیرهای وضعیت اشتغال، وضعیت تأهل، تحصیلات، هزینه و وضعیت اقتصادی و متغیرجرم محیط زیستی رابطه ای معنی دار وجود ندارد. این بدان معنی است که اکثر مردم در مواجهه با رفتارهای مجرمانه محیط زیستی تحت تاثیر متغیرهای زمینه ای نیستند. همچنین تحلیل چند متغیر نشان می دهد که تاثیر کنترل غیررسمی ضعیف (Beta=0/36)، خودکنترلی پایین (Beta =0/16)، کنترل رسمی ضعیف (Beta =0/10)، بر جرم محیط زیستی مثبت و معنی دار و تاثیر ضعف شدت مجازات (Beta=0/06) مثبت، اما معنی دار نبوده است. در نهایت انواع کنترل توانسته اند 17 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کنند. بنابراین لازم است در بحث از پیشگیری از جرائم محیط زیستی به موضوع کنترل توجه جدی شود.
