یکی از چالش های پیش روی توسعه، ناهمخوانی بخش های مختلف توسعه و برهم خوردن تعامل جامعه در نتیجه آسیبهای مختلف می باشد.امروزه در برنامه های توسعه تاکید بر پایداری توسعه می باشد.توسعه پایدار به معنی در نظر گرفتن و ارتقای هم زمان بخش های مختلف اجتماعی،اقتصادی و محیط زیستی جامعه می باشد.در نتیجه توسعه ناپایدار ممکن است توسعه بخشی از جامعه به هزینه بخش های دیگر جامعه صورت گیرد. بر همین اساس این مقاله با هدف آسیب شناسی توسعه در مازندران به بررسی جرائم محیط زیستی بعنوان مصداقی از ناپایداری توسعه در مازندران می پردازد.این تحقیق به روش تحلیل اسنادی صورت گرفته است.نتایج بررسی نشان می دهد که در دهه های اخیر منابع محیط زیستی در استان مازندران مورد تخریب قرار گرفته است.در حوزه جنگلها و مراتع شاهد از بین رفتن و کاهش چمشگیر پوشش گیاهی در استان هستیم.همچنین منابع آبی در مازندران از جمله رودخانه ها،آب بندانها و دریا به شکلهای مختلفی مورد تخریب قرار گرفته است.مساله شکار غیر مجاز یکی از چالشهای جدی در حوزه محیط زیستی استان می باشد.همچنین طبیعت مازندران در مناطق مختلف شاهد رها سازی زباله های خانگی و صنعتی می باشد که آسیب های جدی را به همراه خواهد داشت.در وضعیت فعلی فعالیتهای حفاظتی و پیشگیرانه با تاکید بر هماهنگیهای بین بخشی ضروری می باشد.
