هدف از این پژوهش، مقایسه ویژگیهای شخصیتی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار دانشگاههای علوم پزشکی بود. روش پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ گردآوری داده ها توصیفی از نوع پیمایشی بود که به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشجویان دانشگاههای علوم پزشکی کشور بود. حجم نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان 384 نفر برآورد گردید. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای و چند مرحله ای، 192 دانشجوی ورزشکار و 192 دانشجوی غیرورزشکار انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه شخصیت گاسلینگ و همکاران (2003) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t مستقل انجام شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین ویژگیهای شخصیتی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار دانشگاههای علوم پزشکی کشور وجود دارد بطوریکه میانگین ویژگیهای شخصیتی در دانشجویان ورزشکار بیشتر است. در ویژگیهای شخصیتی برونگرایی، سازگاری، ثبات عاطفی و تجربه اندوزی دانشجویان ورزشکار به طور معناداری نمرات بالاتری نسبت به همتایان غیرورزشکار خود کسب کرده بودند. تنها در مولفه وظیفه شناسی تفاوت معناداری بین دو گروه وجود نداشت. در یک نتیجه گیری کلی می توان گفت فعالیتهای ورزشی موقعیتهایی به وجود می آورند که باعث افزایش کنترل ورزشکاران بر ویژگیهای روانی خود از جمله ویژگیهای شخصیتی مثبت می شوند.
