به منظور راهکاری برای تقویت و توسعه گردشگری در سواحل این مقاله بر آن شد تا به شناسایی عوامل جذب کننده و بازدارنده در توسعه گردشگری ساحلی دریای خزر را مورد بررسی قرار دهد. روش مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی- پیمایشی می باشد که با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته به روش میدانی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش 400 نفر و حجم نمونه 200 نفر بود. روایی پرسشنامه بوسیله 11نفر از متخصصان علوم ورزشی و گردشگری مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه بوسیله آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت (89/0=α). برای تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از روش مدل سازی معادلات ساختاری با کمک نرم افزار AMOS و SPSS انجام گردید. یافته های پژوهش نشان داد که متغیرهای عوامل جذب کننده درونی و بیرونی و عوامل بازدارنده درونی و بیرونی با رغبت گردشگران به گردشگری ساحلی ارتباط معنی داری دارند. از نظر گردشگران عامل بازدرانده درونی با ضریب مسیر 842/0 مهمتر از سایر عوامل عنوان شدند. با توجه به نتایج پژوهش به مسئولین ورزشی و گردشگری پیشنهاد می شود؛ ضمن تقویت و توسعه عوامل جذب کننده، نسبت به حذف عوامل بازدارنده گردشگری ساحلی در دریای خزر توجه بیشتری داشته باشند.
