هدف پژوهش حاضر بررسی پژوهش های انجام شده در رابطه ی با پرخاشگری و ورزش در زندان است. زندان یکی از محیط هایی است که احتمال بروز رفتار پرخاشگرانه در آن زیاد است. پژوهش هایی هستند که نشان می دهند ورزش می-تواند در پیشگیری و کنترل پرخاشگری موثر باشد از سوی دیگر پژوهش های نیز وجود دارند که نشان می دهد ورزش می-تواند پرخاشگری را زیاد کند. با این دو نگاه متناقض پژوهش ها در زمینه ی تاثیر ورزش بر پرخاشگری پژوهش گر درصدد آن است که دریابد در پژوهش های صورت گرفته ورزش در فضای زندان چگونه تاثیر خواهد داشت. در این پژوهش سعی بر این بود تا به روش کتابخانه ای و با مطالعه ی سایر پژوهش های انجام شده در زمینه ی مشارکت ورزشی در زندان نقش ورزش زندان در پژوهش ها بپردازد. یافته ها نشان می دهد پرخاشگری افراد غیر ورزشکار نسبت به افراد ورزشکار به طور معناداری بیشتر است. پژوهشگر در مورد ورزش کارکنان پژوهشی مشاهده نکرد و در رابطه با پرخاشگری آنان تنها محدود به یک پژوهش درباره ی سربازان وظیفه است. پیشنهاد می شود مدیران و مسئولین زندان ورزش های تفریحی و همگانی را در برنامه های زندان قرار دهند.
