مقدمه: یکی از روش‌های نوین معماری آینده، برنامه‌ریزی بر پایۀ سناریوست، ازاین‌رو هدف از تحقیق حاضر آینده‌نگاری در حوزۀ صنعت اسب و ورزش سوارکاری است. روش پژوهش: روش تحقیق از نوع آمیخته بود که به‌صورت کیفی و کمی اجرا شد. در مرحلۀ کیفی از طریق مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته، روندها شناسایی شد. نمونۀ آماری در این مرحله شامل 26 نفر از صاحب‌نظران و خبرگان در حوزۀ صنعت اسب و رشتۀ سوارکاری به روش گلوله‌برفی انتخاب شدند. بخش کمی تحقیق از نوع هدفمند بود. ابزار تحقیق در مرحلۀ کمی پرسشنامه محقق‌ساخته از مرحلۀ دلفی بود که با شناسایی کلان‌روندهای مؤثر در مرحلۀ تحلیل تأثیرات متقاطع برای شناخت عدم قطعیت‌ها و بالانس تأثیرات متقابل جهت شناسایی سناریوهای منتخب، استفاده شد. یافته‌ها: با توجه به 16 کلان‌روندهای تحقیق پنج عامل (توسعه گردشگری اسب، میزان پوشش رسانه‌ای، رشد تولید ناخالص داخلی، تسهیل در روند اجرای قوانین و ورود بخش خصوصی) عوامل کلیدی تأثیرگذار و تأثیرپذیر (دووجهی) هستند. در نهایت سه سناریو قوی اسب ایرانی در بستر تاریخ، پرش اسب و اسب‌های دوخون در ده سال آینده صنعت اسب و سوارکاری مشخص شد. نتیجه‌گیری: ورزش سوارکاری تحت تأثیر برنامه‌ریزی راهبردی، شناخت عدم قطعیت، آینده‌نگری مناسب در حوزۀ صنعت اسب و سوارکاری است. ازاین‌رو مدیریت واحد و یکپارچه بین سازمان‌هایی همچون وزارت ورزش و جوانان، وزارت جهاد کشاورزی و فدراسیون سوارکاری ضروری به‌نظر می‌رسد.
