در دهه های اخیر به ویژه، بخشی از همت شاهنامهپژوهان به پیرایش و منقّح کردن شاهنامه از ابیات منسوب به فردوسی اختصاص یافته است. آنگونه که مشهور است به این دست از ابیات، الحاقی میگویند. از جمله آنها، ابیاتی است (حدود 15 بیت) در مورد مرگ مادر سیاوش، که در شاهنامههای چاپ مسکو، شاهنامه تصحیح دکتر کزازی (نامه باستان) و تصحیح خالقیمطلق الحاقی شمرده شدهاند. در باب الحاقی بودن این داستان نظر خاصی ارائه نشده است. از نظر نویسندگان این مقاله، با توجه به پارهای قراین و شواهد درون متنی و داستانهای پیش و پس از داستان مرگ مادر سیاوش و همچنین پارهای از ابیات این داستان، الحاقی بودن داستان مرگ مادر سیاوش سخت مورد تردید و تشکیک قرار میگیرد. این نوشتار میکوشد دلایل و براهین چنین فرضیهای را مطرح نماید.
